امام علی علیه السلام

بدان که ، دانشی که سودمند نباشد ، خیری در آن نخواهد بود ، و علمی را که یاد گرفتن آن شایسته نیست ، سودی نبخشد

وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا خَیْرَ فِی عِلْمٍ لَا یَنْفَعُ وَ لَا یُنْتَفَعُ بِعِلْمٍ لَا یَحِقُّ تَعَلُّمُه

نهج البلاغه

• علم همانند چراغی می ماند که راه را برای انسان روشن می کند تا انسان در پرتو نور آن مسیردرست زندگی خود را بیابد ، از این رو با توجّه به کثرت علوم ودانش ها ، انسان باید وقت خود را برای یاد گیری علمی قرار دهد که این مقصود را برای او حاصل نماید ، و این موضوع نسبت به افراد مختلف تفاوت می کند که چه علمی را و به چه اندازه فرا گیرند .
• معیاری را که در اینجا برای یاد گیری علم معرفی نموده اند سودمند بودن آن است و این سودمندی یا مر بوط به دنیای انسان است یا مربوط به آخرت او ، البته مقصود از علمی که در دنیا سودمند است ، علمی است که مسیر سعادت این جهان و جهان دیگر را برای انسان هموار کند و از این جهت ضرری را متوجه او نگرداند ، وبرخی مقصود از علم سودمند را ، علمی دانسته اند که به آن عمل شود (1) .

پرسش : علم سودمند چه علمی است ؟

پاسخ : دانشی سودمند است که زندگی مادی و معنوی انسان را بهبود بخشد و سعادت در دو جهان را برای انسان فراهم نماید ، البته این زمانی تحقق می یابد که به آن دانش عمل شود .

-----------------

1- بهج الصباغة فی شرح نهج البلاغة، ج 8    ، صفحه ى 346