دعای هشتم صحیفه سجادیه

وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ... احْتِقَارِ الصَّغِیرَةِ

خداوندا به تو پناه می بریم از اینکه گناه کوچک خود را ناچیز شماریم

بی اعتنایی به گناهان کوچک

خداوند انسان را  برای عبادت و بندگی آفریده است و لازمه ی این بندگی ، اطاعت از دستورات و فرامین الهی است از این رو کسیکه گناه می کند در حقیقت از مسیر اطاعت الهی خارج شده  و لازم است از طریق توبه هر چه زودتر از مسیر مخالفت ، به مسیر طاعت خداوند باز گردد و با باقی ماندن در گناه فاصله ی خود را از آفریدگار خویش دورتر نگرداند  و تلاش کند ضمن بازگشت از نافرمانی با انجام عمل صالح به پروردگار خویش نزدیک گردد .

از سوی دیگر برخی از مردم چنین می پندارند که اگر گناه کوچکی از آنها سر زند ، تاثیر چندانی در رابطه ی آنها  با خداوند ندارد  و از کنار آن به آسانی عبور می کنند ، در حالیکه  گناهانِ به ظاهر کوچک ، مسیر انسان را برای انجام گناهان بزرگتر هموار می کند و به مرور زمان به فردی که  گناه کوچکی انجام داده است جرئت نافرمانی  خطاهای بزرگتر را می دهد ،  در حالیکه اگر انسان  گناه کوچکی از او سر زد بلا فاصله توبه کند  ، راه را برای گناهان بزرگتر و بیشتر مسدود خواهد ساخت .