دعای هشتم صحیفه سجادیه

(8)

اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ .......    وَ مَلَکَةِ الْحَمِیَّةِ

خداوندا من از تعصّب بی جا به تو پناه می برم

هواداری از روی نادانی

کلمه «حمیّت » را به معنای تعصّب معنا کرده اند و به قرینه ی اینکه امام علیه السلام در این فراز از دعا از «حمیّت» به خداوند پناه می برند این تعصّب یک تعصّب بی جا خواهد بود ، و مقصود از آن در اینجا هواداری های افراطی و جانب داری هایی است که از موضوعی یا  فردی به ناحق صورت می گیرد، بدون اینکه منطقی بر آن حکمفرما باشد این جانب داری ها می تواند خانوادگی ، قبیله ای ، یا حزبی باشد ، و افراد بر اثر این «حمیّت» ، چشم بسته ازچیزی طرفداری می کنند و به حق و باطل آن کار ندارند و این موضوعی است که بشر در طول تاریخ گرفتار آن بوده است.

امروزه این موضوع را ما در ورزش ، سیاست و گروه های اجتماعی مشاهده می کنیم ، که از هم حزبی و هم گروهی خود به هر قیمتی طرفداری می کنند ، هر چند به ضرر مادی و معنوی طرف مقابل بینجامد ، در حالیکه اگر معیارِ طرفداری و جانبداری انسان ، حق باشد ، وانسان همواره ازحق طرفداری نماید ، از بسیاری از مشکلات اجتماعی پیش گیری خواهد شد ، ولی آنچه در اینجا مهم است ، تشخیص حق و باطل بودن راه ها ، کارها و عقیده ها است که اگر تشخیص به درستی صورت نبپذیرد ، پیامدهای مادی و معنویِ طرفداری از آن ، گریبانگیر انسان ها می گردد.