دعای هشتم صحیفه سجادیه

(7)

اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ ..........إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ

 ‏خداوندا من از پافشاری شهوت به تو پناه می برم

پافشاری شهوت

هر انسانی دارای خواهش های نفسانی و تمایل برای درک  لذت  می باشد ، علاوه بر اینکه برخی از لذت ها و تمایلات نفسانی حرام و ممنوع می باشد ، بدیهی خواهد بود که از تمایلات حرام باید پرهیز نمود و به لذت هایی نیز که حرام نیست نباید میدان داد ، تا لذّت گرایی و هوا پرستی بر انسان غلبه پیدا نکند ، از سوی دیگر تقویت نیروی عقل باعث می گردد که خواسته های نفسانی در وجود انسان ، کاهش پیدا کند و از فشار درونی آن و شهوت گرایی انسان کاسته شود ، امام علی علیه السلام می فرمایند : زمانی که عقل کامل گردد ، شهوت ضعیف می گردد (1)

تقویت عقل به این معنا است که انسان به پیامدها و عاقبتِ شهوت گرایی و اطاعت از خواسته های نفسانی بیندیشد ، و خود را اسیر و در بند شهوت و هوا و هوس خویش نگرداند ، امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرمایند : چه بسا لحظه ای شهوت که غمی طولانی را در پی خواهد داشت (2) به این معنا که اگر انسان اندیشه ی خود  را بکار بندد  و به نتیجه ی لذت گرایی خود فکر کند ، حاضر نخواهد بود ، خود را با  زمان اندکی از لذت از سعادت ابدی محروم نماید ، و مقصود از «غم طولانی» در سخن امام علی (ع) آن است که انسان بعد از اینکه شهوت در وجودش فروکش کرد و عقل خویش را بکار بست و به اشتباهی که از او سر زده فکر نمود ، در آن زمان است که پشیمان شده و بر خطایی که از او سر زده اندوهناک خواهدگردید .

-----------------------

1-إذا کمل العقل نقصت الشهوة( غررالحکم ص 52)

2-کَمْ مِنْ شَهْوَةِ سَاعَةٍ أَوْرَثَتْ حُزْناً طَوِیلًا ( وسائل الشیعه ج 15 ص 210 )