امام علی علیه السلام
کسیکه به قدر و اندازه ی خود اکتفا نماید ، برای او پایدارتر است
وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى قَدْرِهِ کَانَ أَبْقَى لَه
نهج البلاغه
- توانایی های مادی و معنوی هر انسانی ، حد و اندازه ی خاصی دارد که شایسته است هر کس نسبت به خود ، از این توانایی ها آگاه گردد و بیش از توانایی خود کاری را انجام ندهد ، زیرا اگر بیش از توانایی خود کاری را انجام دهد هم ممکن است آن کار، به سرانجام نرسد وهم احتمال دارد توانایی خود را از دست دهد
- به عنوان مثال اگر کسی بیش از توانایی مالی خودش در کاری هزینه نماید ، و برای اینکار بیش از توانایی باز پرداختِ خود ، قرض بگیرد ، اگر به هر دلیلی کارش به نتیجه ای که انتظار دارد ، نرسد ، هم سرمایه ی خود را از دست داده و هم دچار مشکلات فردی واجتماعی خواهد شد ، این موضوع اختصاصی به مسائل اقتصادی نداشته و در موضوعات دیگر علمی ، فرهنگی ، اجتماعی نیز مصداق دارد ، به نوعی می توان در این باره به این ضرب المثل استناد نمود که هرکس باید لقمه را به اندازه ی دهان خودش بردارد
پرسش : چرا باید هر کسی قدر و اندازه ی خود را بشناسد ؟
پاسخ : زیرا با آگاهی از جایگاه و توانایی هایِ خود ، کاری را که در شأن و اندازه ی او نیست ، انجام نخواهد داد ، و در اینصورت هم جایگاه خود را حفظ نموده و هم سرمایه های مادی ومعنوی او پایدارتر خواهد بود .
