تذکّر به معنای یاد آوری نمودن است ، به این معنا که ممکن است فردی از توجّه به چیزی غفلت نماید و یا دچار فراموشی گردد و ما بخواهیم با تذکّر دادن ، آن چیز را به یاد او بیاوریم ، و او را از غفلت و بی توجّه ای خارج سازیم ، در تذکرّ دادن به دیگران به ویژه ، به همسر خویش باید به چند نکته توجّه نماییم :
هر انسانی ممکن است دچار فراموشی و یا غفلت از موضوعی شود و بدیهی است که نیازمند تذکّر خواهد بود
تذکّر دادن نباید بیش از اندازه و زیاد از حد باشد ، زیرا ممکن است اثر خویش را از دست دهد و افراد در برابر تذکّر ما مقاومت کنند به خصوص کسانی که روحیه ی لجاجت در آنها باشد
شایسته است تذکّر دادن با لحنی آرام و احترام آمیز باشد و به صورت خصوصی صورت پذیرد و از تذکّر دادن به فردی در حضور دیگران خود داری کنیم
مناسب است تذکّر به صورت غیر مستقیم باشد و به اصطلاح به در بگوییم تا دیوار بشنود ، زیرا برای برخی از افراد ، خوشایند نخواهد بود که مستقیم مورد خطاب قرار گیرند
