64- تجمّل گرایی چه رابطه ای با اسراف در زندگی دارد ؟

پاسخ :

• شرایط اقتصادیِ انسان در زندگی می تواند حالات گوناگونی داشته باشد ، یک حالت فقر و تنگدستی است که در این حالت شخص فقیر ممکن است چیزی برای خوردن هم نداشته باشد ، و شب گرسنه بخوابد ، حالت دیگر آن است که انسان در حد ضروریات زندگی داشته باشد و به اصطلاح به مقداری دارد که از گرسنگی نمیرد ، در حالت دیگر انسان از یک رفاه نسبی در زندگی برخوردار است ، و دغدغه ی مسائل مادی را ندارد و با قناعت زندگی خود را اداره می کند ، و در حالت دیگر بیش از نیاز معمول زندگی خود دارد ، در اینجاست که ممکن است به تجمّل گرایی روی آورد ، یعنی توان اقتصادی خود را صرف چیزهایی می کند که اگر اینکار را نمی کرد ، هیچ مشکلی برای او ایجاد نمی شد ، اگر این نوع تجمّل گرایی همراه فخرفروشی به دیگران و به رُخ کشیدن دارایی های خود باشد ، قطعاً از نظر اخلاقی کاری مذموم و ناپسند خواهد بود و مصداق اسراف و ریخت و پاش قرار خواهد گرفت ، خداوند در قرآن کریم می فرماید : یا بَنی‏ آدَمَ خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفین‏ : ای فرزند آدم ! زینت های خود را نزد هر مسجدی بر گیرید ( آراسته باشید) و بخورید و بیاشامید ولی زیاده روی نکنید که خداوند اسراف کاران را دوست ندارد (1)
• از این رو اگر کسی تلاش کند که سطح زندگی خود را به حدی برساند که خانواده ی او در رفاه نسبی قرار گیرند ، و از حالت تنگدستی و فقر و فشارهای اقتصادی بیرون آیند ، کاری مطلوب و پسندیده خواهد بود ، امّا اگر به گونه ای رفتار کند که توان اقتصادی او صرف ریخت و پاش در زندگی شود و آنقدر داشته باشد که نداند چگونه و به چه روش معقول و خداپسندانه ای خرج نماید ، قطعاً این روشی نا مطلوب و اسراف کارانه خواهد بود.

--------------------

1- اعراف/31