امام علی علیه السلام

دو چیز است که ارزش آنها را کسی می داند که آنها را از دست داده باشد ؛ جوانی و سلامتی

شیئان لا یعرف فضلهما إلّا من فقدهما الشّباب و العافیة

غرر الحکم

• معمولاً انسان ها ، قدر شناس چیزهایی که در بدست آوردن آن رنج و زحمتی نکشیده اند ، نمی باشند ، و زمانی ارزش داشته های خود را خواهند دانست که در بدست آوردن آن تلاش و کوششی کرده باشند
• جوانی و تندرستی از نعمت هایی می باشد که از جانب خداوند ، به انسان ارزانی داشته شده و انسان در بدست آوردن آن رنج وزحمتی را متحمّل نشده ، لذا بسیاری از افراد قدر این دو نعمت را آنگونه که باید دانسته شود ، نمی دانند ؛ تنها زمانی متوجّه ارزش آن خواهند شد که دوران جوانی را پشت سر گذاشته و سلامتی آنان به بیماری تبدیل شده باشد
• قدر شناسی از هر نعمتی ، به آن است که از آن در مسیر صحیح  بهره جسته  و از  هدر دادن  و استفاده نا درست از آن پرهیز شود  ، برای این منظور تأمّل در حالت کسانی که به پیری رسیده  و جوانی را از دست داده اند و کسانی که بیمار شده و قدرت فعالیت های عادی را ندارند برای انسان پند آموز خواهد بود