100-در نهج البلاغه ، رابطه ی زهد ، با حرام چگونه توصیف شده است ؟

پاسخ :

• امام علی علیه السلام در حکمت 113 نهج البلاغه ، هیچ زهدی را همچون زهد در حرام ندانسته اند ، زهد که به معنای بی رغبتی و بی اعتنایی نسبت به چیزی می باشد (2) در اینجا به این معنا است که انسان مؤمن لازم است نسبت به آنچه از سوی خداوند تحریم شده بی رغبت باشد و خود را از آلوده شدن به آن دور نماید ، البته باید توجّه داشت رسیدن به چنین زهدی نیازمند خود سازی و تهذیب نفس است ، چون می توان دو نوع خودداری از حرام را تصور کرد ، یکی ، خودداری از حرام  با رغبت درونی به حرام ، و دیگر ، خودداری از حرام همراه با بی میلی و بی رغبتی به حرام ، هر چند انجام ندادن حرام در هر صورت مطلوب و واجب خواهد بود ولی کسی که به حرام بی اعتنا است در مقام بالاتری قرار گرفته است .

-------------------

1- وَ لَا زُهْدَ کَالزُّهْدِ فِی الْحَرَام (نهج البلاغة (صبحی الصالح)  صفحه ‏ى 488 )

2-لسان العرب  ج 3  ص196