اگر فردی لطف و محبت یا خدمتی را که از سوی دیگری نسبت به او انجام می شود ، قدردانی نکند و پاسخی مثبت به آن ندهد و حتی در مواردی پاسخی نا مناسب به لطف و محبت دیگران بدهد در اصطلاح به او نا سپاس و نمک نشناس گفته می شود ، از طرفی باید دانست که همه ی انسان ها در طول زندگی خود مدیون لطف و محبت خداوند و بندگان خداوند هستند ، که با سپاسگزاری می توان تا حدودی حق آنان را ادا نمود ، گر چه حق خداوند نسبت به بندگان بسیار بزرگ است و سپاسگزاری ما در حدِّ نعمت های فراوان الهی نیست ، ولی به هر حال لازم است به اندازه ی معرفت و توانی که داریم از خداوند سپاسگزاری نماییم ، در مورد بندگان نیز همواره انسان مدیون نیکی و محبت و دلسوزی همنوعان خویش از پدر و مادر گرفته ، تا استاد و معلّم و هر فرد دیگری که به انسان خدمتی را ارائه داده است ، می باشد و اینکه برخی اینکار را وظیفه ی دیگران می دانند و ابراز می دارند کسی که به وظیفه اش عمل کرده دیگر نیازی به تشکر از او نمی باشد ، از آن سخنانی است که از اخلاق و ادب اجتماعی به دور است .
