امام علی علیه السلام

اگر کسی بخواهد خواسته و دعای او اجابت گردد ، لازم است از مردم قطع امید و فقط امید او خداوند باشد

إذا أراد أحدکم أن لا یسأل الله سبحانه شیئا إلا أعطاه فلییئس من الناس و لا یکون له رجاء إلا الله سبحانه‏

غرر الحکم

• تردیدی نیست که انسان ها برای برآوردن نیاز های خود به یکدیگر نیازمند بوده و به تنهایی توانایی تأمین تمام خواسته های خود را ندارند
• از طرف دیگر بدیهی است که انسانی که سراسر نیاز است خواسته هایی داشته باشد که برای رسیدن به آنها تلاش نموده و گاه آنها را از خداوند درخواست نماید
• ولی آنچه مهم است این است که انسان مؤمن چشم امیدش برای رسیدن به نیاز خود به چه کسی است؟، آیا به مردم چشم امید دوخته ، یا هم به مردم ، وهم به خداوند ؟ آنچه در این سخن مورد توجه است آن است که انسان فقط چشم امیدش به خداوند باشد و از خلقِ خداوند نا امید گردد و بداند هر چه غیر از خداوند است وسیله ای بیش نبوده و تا خداوند نخواهد از دست آنان کاری بر نمی آید .!