امام علی علیه السلام

ایمان شکیبایی ورزیدن در سختی و سپاسگزاری در آسایش است

الایمان صبر فی البلاء و شکر فی الرّخاء

غررالحکم

• ایمانِ قلبی ، نتیجه ای عملی دارد که در رفتار انسان ظاهر می گردد ، ایمان همراه خود معرفتی را به ارمغان می آورد که به رفتار انسان جهت می دهد
• فرد مؤمن می داند که سختی ها و دشواری های زندگی حکمتی دارد که لازم است در برابر آن شکیبایی ورزید و در جریان این صبر، مؤمن مورد امتحان نیز قرار می گیرد ؛ از طرفی او می داند اگر در زندگی آسایشی باشد ، این راحتی نعمتی از جانب خداوند است که شایسته است در باره آن سپاسگزار بود ، و با این صبر و سپاس ، مؤمن مسیر بندگی خداوند را طی می نماید
• اگر انسان در سختی ها و تلخی هایِ زندگی صبر خود را از کف بدهد و ناشکیبایی ورزد ، سختی دیگری را بر خود وارد نموده و از اجر صابران نیز خود را محروم کرده است
• واگر در راحتی های زندگی ، سپاس حق را بجا نیاورده و ناسپاسی را پیشه ی خود سازد  ، هم کفران نعمت نموده و هم خود را از لطف الهی محروم ساخته است