دعای حضرت مهدی علیه السلام(5)

در کتاب های دعا ، نیایشی کوتاه از حضرت مهدی علیه السلام نقل شده که دارای مضامین اخلاقی برای اصناف و گروه های مختلف است ، که در اینجا برای آشنایی با این دعا ، به اختصار ، توضیحاتی در مورد فرازهای آن ذکر شده است

وَ أَکْرِمْنَا بِاْلهُدَى وَ الاِسْتِقَامَةِ

خدایا ما را با هدایت و ماندن درراه  مستقیم گرامی دار

گرامیداشت بنده

• در این فراز از دعا از خداوند دو چیز در خواست شده ، 1- هدایت ، 2-استقامت ؛ مقصود از هدایت ، راه یافتن به راه ایمان و بندگی خداوند و مقصود از استقامت ، در راه راست و مستقیم قرار گرفتن می باشد (1) که راهی معتدل و از هر گونه انحراف به دور است و هنگامیکه انسان در چنین مسیری قرار گرفت در حقیقت مورد لطف و عنایت خداوند قرار گرفته و خداوند چنین بنده ای را گرامی داشته است .

• این فراز از دعا در حقیقت مفهوم آیه ی ششم از سوره ی حمد را می رساند که از خداوند درخواست هدایت به راه مستقیم را داریم (اهدنا الصراط المستقیم) که این آیه ، هم دعا است و هم در خواست هدایت و هم طلبِ «استقامت» یعنی در راه مستقیم و راست قرار داشتن است .

• در خواست هدایت از خداوند بعد از اینکه انسان به خداوند ایمان آورده و او را بندگی می کند ، به این معنا است که هدایت مراتبی از کم تا زیاد و مراحلی از ضعیف تا قوی دارد و با دعا از خدا می خواهیم ما را به مراحل بالاتر از آن نائل گرداند ، علاوه بر اینکه انسانی که ایمان آورده  ممکن است بر اثر وسوسه های شیطان و افراد گمراه ، ایمان خود را از دست دهد ، لذا از خداوند می خواهد که در این راه باقی بماند و در این راه استقامت داشته و از راه مستقیم منحرف نگردد .

• امام صادق علیه السلام می فرمایند :  آیه ی هشتم سوره ی آل عمران را بسیار بخوانید و هیچگاه خود را ایمن از انحراف ندانید :  «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ» :«پروردگارا دلهای ما را (از حق) بعد از اینکه ما را هدایت فرمودی ، مایل مگردان و از جانب خود رحمتی به ما ببخش که تو بسیار بخشنده ای »  (2)  

خلاصه : هنگامیکه از خداوند در خواست هدایت وراه یافتن به راه مستقیم را داریم  در حقیقت از خداوند می خواهیم که ما را مورد لطف خاص خود قرار دهد و از طریق هدایت ما را گرامی دارد و درخواست هدایت بعد از اینکه انسان به خداوند ایمان آورده ، به معنای راه یافتن به مراحلِ بالاترِ ایمان و ثابت قدم ماندن در این راه است .

پرسش :وقتی می گوییم خداوند بنده خود را گرامی داشته است به چه معنایی است؟

پاسخ : مقصود از این گرامی داشتن یعنی خداوند بنده خود را مورد لطف ورحمت خاص خویش قرار می دهد و هنگامیکه خداوند توفیق هدایت و راه یافتن به راه مستقیم را به بنده ی خویش عطا نمود بالاترین گرامیداشت را نسبت به بنده انجام داده است .

--------------------

1-و الاسْتِقَامَةُ یقال فی الطریق الذی یکون على خطّ مستو، و به شبّه طریق المحقّ. نحو: اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ (الفاتحه/6)‏ (المفردات فی غریب القرآن، ص: 690)    

2-البرهان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص: 600