110-آیا لازم است محبت خود را در محیط خانواده با زبان ابراز کنیم؟

پاسخ:

در ابتدا باید دانست محبت و دوستی یک امر قلبی و درونی است، و تا به وسیله ای آن را ابراز نکنیم، طرف مقابل از وجود محبت قلبی ما نسبت به او آگاه نخواهد شد

از سوی دیگر باید توجّه داشت ابراز محبت زبانی حداقل و آسان ترین کاری است که ما می توانیم نسبت به اعضای خانواده ی خود داشته باشیم و آن را در هر موقعیتی ابراز کنیم، و باید توجّه داشته باشیم که کلمات ما، اثری خاص در ذهن و روان دیگران بر جای می گذارد که شاید جایگزینی برای آن نباشد. لذا هم لازم است با زبان خود دوستی خود را نسبت به خانواده ابراز نمود و هم در رفتار آن را نشان دهیم .

109-مقصود از محبت بیش از اندازه به خانواده، چیست؟

پاسخ :

محبت که همان علاقه ی درونی نسبت به فردی می باشد، از نظر کمّی، ابزاری برای سنجش آن وجود ندارد، به این معنا که نه با واحدِ وزن قابل سنجش است و نه با واحد طول، و یا با هر واحد دیگری.

بلکه میزان سنجش آن به نظر عرف، بستگی دارد، و این عرف اجتماعی مردم است که تشخیص می دهد در یک جا اِبرازِ محبت اندکی صورت پذیرفته و یا در جایی بیش از اندازه محبت شده است

از سوی دیگر به تجربه ثابت شده، هر جا محبتی بیش از اندازه صورت گرفته و فردی که به او محبت شده ظرفیت کافی برای پذیرش آن را نداشته است، دچار توقّع و انتظاری بیجا شده و اگر یک روز به هر دلیلی محبتی به او نشده رفتاری طلبکارانه از خود بروز داده است.

از طرف دیگر نیز باید توجّه داشت که هیچگاه نمی توان، اعضای خانواده را از محبت خویش محروم نماییم ولی باید بگونه ای باشد که در آینده برای انسان مشکل ساز نشود.

108-آیا با مال و دارایی ، می توان تمام مشکلات زندگی مشترک را برطرف نمود؟

پاسخ :

هر چند نمی توان نقش دارایی و مادیات را در زندگی مشترک انکار نمود، ولی باید توجه داشت، برخی از مشکلات زندگی، جنبه ی مادی و اقتصادی ندارد که بخواهیم با پول آنها را برطرف نماییم، مثلا اگر کسی اخلاق خوبی ندارد، شاید هر چقدر پول هم برای او خرج کنیم، اخلاق او تغییر نکند، و یا اگر فردی به یک بیماری لا علاجی دچار شده باشد که اگر تمام دنیا را برای او هزینه کنیم، سودی برای او نداشته باشد، و یا اگر فردی علاقه ای به همسر خود نداشته باشد و یا تفاهمی میان آندو نباشد، هر چقدر که در این‌باره از نظر مادی هزینه کنیم، نمی توان عشق و علاقه یا تفاهم را میان آنان ایجاد نمود.

107- مال و دارایی در زندگی مشترک مهم تر است یا اخلاق؟

پاسخ :

در زندگی مشترک، ما هم نیازمند درآمد و دارایی هستیم، هم نیازمند اخلاق نیک، و هر کدام از این دو نباشد، زندگی با مشکل مواجه خواهد شد، و اگر ما یکی از این دو را مهم تر از دیگری بدانیم، به این معنا نیست که دیگری بی اهمیت است.

از سوی دیگر باید توجّه داشت، روابط میان انسان ها بر اساس ویژگی های شخصیتی و رفتاری آنان، تحقق یافته و ادامه پیدا می کند و مال و دارایی مانند ابزار و وسیله ای است که در زندگی از آن بهره می بریم.

و بدیهی خواهد بود ویژگی های اخلاقی و رفتاری، نقش اساسی را در روابط بین انسان ها ایفا می کند و بدون بهره مندی از اخلاق پسندیده، ادامه معاشرت با دیگر انسان ها سخت و دشوار خواهد بود، هر چند طرف مقابل از نظر مالی در سطح بالایی باشد.

106-آیا باید در ناملایمات زندگی مشترک صبر نمود؟

پاسخ :

شاید کمتر زندگی مشترکی را بتوان پیدا نمود، که هیچ مشکلی نداشته باشد و همه چیز بر وفق مراد انسان باشد، گر چه برخی مشکلات، کوچک و اندک است و برخی دیگر بزرگ و بسیار است

و بدیهی خواهد بود که مشکلات کوچک، راحت تر برطرف می شود و مشکلات بزرگ، با سختی و دشواری برطرف می گردد

البته باید به تفاوت میان انسان ها نیز توجه نمود، چون برخی از آنان، مشکلات کوچک را برای خود بزرگ و سخت می کنند و برخی دیگر مشکلات بزرگ را کوچک و اندک می بینند

واز آنجایی که اولین قدم برای برداشتن دشواری های زندگی، داشتن صبر و شکیبایی است، پس نمی توان زندگی را بدون صبر و استقامت، در نظر گرفت و یک زندگی رویایی بدون هیچ مشکلی را ، تصوّر نمود.

   105-در هنگام اختلاف با همسر ، چگونه باید رفتار خود را مدیریت نماییم ؟

پاسخ :

• شاید در دنیا کمتر فردی را بتوان پیدا نمود که از هر نظر مانند دیگری فکر نموده و رفتار نماید ، همسران نیز از این موضوع استثناء نبوده و تفاوت هایی کم یا زیاد از نظر فکری و رفتاری با یکدیگر دارند ، بدیهی خواهد بود اگر دامنه ی تفاوت های دو همسر کم و جزئی باشد ، بهتر بتوان آن را مدیریت نمود ، ولی اگر تفاوت های میان آندو زیاد و اساسی باشد ، به سادگی نمی توان آن را به سامان آورد .

• از سوی دیگر از همان آغازِ زندگی باید توجه داشت که اگر بخواهد ازدواجی شکل گیرد که زن و مرد با یکدیگر تفاوت های بسیار و اساسی داشته باشند ، ایجاد تفاهم میان آندو به این سادگی امکان پذیر نبوده و زندگی آنان دائم در معرض اختلاف و تنش قرار خواهد گرفت ، لذا از شکل گیری چنین ازدواج هایی از همان آغاز باید خود داری نمود .

• در هر صورت در هنگام بروز هرگونه اختلاف میان دو همسر ، نخست باید ریشه ی و علت اختلاف را شناسایی نمود و تلاش نمود تا آنجایی که امکان دارد ، زمینه اختلاف را از بین برد و اجازه نداد ، اختلاف گسترش پیدا نموده و از هرگونه دامن زدن به اختلاف پرهیز نمود ، و باید توجّه داشت در هنگام آرامش بهتر می توان به رفع مشکل کمک نمود و اگر دو همسر توانایی لازم برای حل اختلاف میان خود را ندارند ، لازم است از کسانی که تجربه و آگاهی کافی برای حل اختلاف دارند کمک بخواهند  .

104-مقصود از بد عادت نمودن همسر ، در زندگی مشترک چیست ؟

پاسخ :

• بدون شک هر یک از زن و مرد وظایفی را در زندگی مشترک به عهده دارند ، که لازم است خود به تنهایی آن وظایف را پذیرفته و به انجام رسانند ، حال اگر یکی از دو همسر ، بدون هیچ عذر و یا ضرورتی ، بخواهد وظایف همسر خود را به عهده بگیرد و آنها را انجام دهد ، به مرور زمان ، همسرش عادت می کند که وظایف خود را به دوش شریک زندگی خود بیندازد و از انجام آن خود داری کند ، و به اینصورت است که مسئولیت های یکی از دو همسر افزایش پیدا نموده ، و نوعی نارضایتی در او شکل می گیرد که می خواهد آن را بگونه ای ابراز نموده و نشان دهد و همین موضوع به تدریج به اختلاف میان دو همسر دامن می زند .

• آنچه به نظر می رسد آن است که از همان اول زندگی ( اگر ضرورت خاصی در میان نیست) هر یک از دو همسر وظایف مخصوص خود را انجام دهد  ، تا به مرور زمان توقّع و انتظار خاصی در همسر انسان شکل نگیرد که در آینده مشکل ساز شود ، البته باید توجّه داشت این موضوع با کمک کردن و یاری رساندن به همسر در طول زندگی تفاوت دارد ، زیرا یاری رساندن به همسر در مواردی است که احتمال شکل گرفتن عادت های ناپسند وجود ندارد ، و این یاری رساندن یکطرفه نیست بلکه دو طرفه است و بر اساس عشق و محبت و اعتماد بین دو همسر شکل می گیرد .

  103-چر ا باید از بحث و جدل در زندگی مشترک پرهیز نمود ؟

پاسخ :

•  انسان موجودی اجتماعی است و برای اینکه بتواند با سایر همنوعان خویش ارتباط برقرار نماید ، خداوند در اختیار او زبان و سخن را قرار داده تا بتواند اندیشه ها و خواسته های خود را به دیگران انتقال دهد و از آنان برای رسیدن به نیاز های خود مدد جوید ، زندگی مشترک فضایی است که بیشتر از هر موقعیت دیگری نیازمند گفتگو برای رسیدن به اهداف مشترک می باشیم ، حال اگر این گفتگو به شکل  بگو مگو و ستیزه جویانه درآید و هر طرف فقط به دنبال به کرسی نشاندن حرف خود باشد ، و در این فضایِ خصمانه ، احترامِ افراد نادیده گرفته شود و صحنه ی زندگی ، به صحنه ی پیکار و نبرد تبدیل شود ، در حقیقت از فلسفه ی زندگی مشترک که فضای عشق و محبت و صمیمیت برای رسیدن به آرمان های مشترک است دور شده ایم ، از این رو باید مراقب بود در آغاز زندگی  ، دایره ی گفتگو ها به بحث و جدل کشیده نشود و با مشاهده اولین نشانه های آن ، همسران تلاش نمایند به گونه ای روابط خود را مدیریت کنند ، تا تفاهم و دوستی میان آنان به ستیزه جویی و مشاجره نینجامد .

102-حفظ سلامت خانواده تا چه اندازه ای اهمیت دارد ؟

پاسخ :

• همینطور که می دانیم سلامت ، نعمت بزرگ الهی است که هرگونه فعالیت فردی و اجتماعی بر مبنای آن شکل می گیرد ، یکی از مسئولیت هایِ مهم همسران ، حفظ و ارتقای سلامت یکدیگر و سایر اعضای خانواده است ، بخشی از این سلامت مربوط به حفظ سلامت جسمی خانواده است که برای حفظ این بخش از سلامت ، شایسته است به فراهم ساختنِ تغذیه ی سالم خانواده ، و نیز کمیّت و کیفیّت مناسبِ فعالیت های جسمی و حرکتی آنان ، توجّه نمود ،  بخش دیگر از این سلامت مربوط به حفظ سلامت روانی خانواده است که برای این منظور، رعایت اصول اخلاقی و رفتاری ، نقش مهمی در حفظِ آرامش روانی همسران ، ایفا خواهد نمود ، و از سوی دیگر بخش مهمی از سلامت ، مربوط به سلامت معنوی خانواده می شود ، که این نوع از سلامت بر پایه ی باورها ، افکار و رفتارهای مذهبی انسان تحقق می یابد که باید توجّه داشت که تقویت این نوع از سلامت ، موجب ارتقای سلامت جسمی و روانی اعضای خانواده خواهد شد .

102-اخلاق چه نقشی در بهبود روابط خانوادگی دارد؟

پاسخ :

• اخلاق به ویژگی های رفتاری و شخصیتی انسان اطلاق می شود، که در وجود او نهادینه شده و از یک ثباتی برخوردار است که به راحتی زائل نمی شود، البته باید توجه داشت در اینجا مقصود از اخلاق، اخلاق پسندیده و خوب است

• از سوی دیگر غالب روابط افراد با یکدیگر می تواند تحت الگوهای اخلاقی، تعریف شود و با توجه به این الگوها ، رفتار افراد مورد ارزیابی قرار گرفته و حکم به خوبی یا بدی رفتاری شود

• از طرفی آنچه باعث تداوم روابط و پیوند های عاطفی میان افراد جامعه می شود، بهره مندی از ویژگی های اخلاقی مثبت است و به تجربه ثابت شده ویژگی های منفی اخلاقی موجب فاصله گرفتن افراد از یکدیگر و قطع پیوند های اجتماعی و عاطفی میان آنها می شود.

• از این رو روابط میان همسران نیز از این حکم کلی خارج نیست و مشمول این قوانین رفتاری خواهد بود، و می توان گفت : با وجود محبت، احترام متقابل، خوشروئی، همراهی و همدردی، فداکاری،از خود گذشتگی، چشم پوشی و بخشش می توان شاهد تداوم یک زندگی لذت بخش و و تؤام با رضایت باطنی و خوشبختی بود.