امام علی علیه السلام
از گفتن سخنان لغو و بیهوده که خنده دار است بپرهیز هر چند آن را از دیگری نقل می کنی
إِیَّاکَ أَنْ تَذْکُرَ مِنَ الْکَلَامِ مَا یَکُونُ مُضْحِکاً وَ إِنْ حَکَیْتَ ذَلِکَ عَنْ غَیْرِک
نهج البلاغه
- انسان از طریق زبان با همنوعان خویش ارتباط برقرار نموده ، و با سخن گفتن وشنیدن با آنان أنس گرفته و گاه سخنانی را برای سرگرمی با دیگران رد و بدل می کند ، انسان در فضای گفتگو با دیگران گاه به شوخی وخوش طبعی نیز پرداخته و از این راه ساعات ولحظات خوشی را با دیگران سپری می کند و احساس خوبی را به آنان منتقل می نماید ، و این در حدّ خود یکی از نیاز های روانی انسان است .
- امّا در کنار شوخی کردن با دیگران انسان نباید از چارچوب ادب واخلاق خارج شود (1) ، و مطالبی را از خود ودیگران نقل کند که باعث توهین ، تمسخّر و بد گویی (2) به افراد یا گروه ها و قومیت های مختلف بوده و باعث آزار واذیت دیگران گردد در عین اینکه ذکر این سخنان از ارزش اجتماعی انسان می کاهد و آبروی انسان را نزد دیگران از بین برده و شخصیت انسان را خُرد می کند ، بنابر این فردی که برای خود احترام قائل است از ذکر چنین سخنانی می پرهیزد .
پرسش :آیا شوخی کردن بطور کلی رفتاری ناپسند است ؟
پاسخ : خیر ، شوخی کردن بطور کلی رفتاری ناپسند نیست ، ولی شایسته است به اندازه ای باشد که ارزش واحترام انسان را نزد دیگران از بین نبرده و از چارچوب اخلاق وادب خارج نشود
------------------------
1- فی ظلال نهج البلاغة، ج 3 ، صفحه ى 530
2- شرح نهج البلاغة (ابن أبی الحدید)، ج 16 ، صفحه ى 122