دعای هشتم صحیفه سجادیه
وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ... احْتِقَارِ الصَّغِیرَةِ
خداوندا به تو پناه می بریم از اینکه گناه کوچک خود را ناچیز شماریم
بی اعتنایی به گناهان کوچک
خداوند انسان را برای عبادت و بندگی آفریده است و لازمه ی این بندگی ، اطاعت از دستورات و فرامین الهی است از این رو کسیکه گناه می کند در حقیقت از مسیر اطاعت الهی خارج شده و لازم است از طریق توبه هر چه زودتر از مسیر مخالفت ، به مسیر طاعت خداوند باز گردد و با باقی ماندن در گناه فاصله ی خود را از آفریدگار خویش دورتر نگرداند و تلاش کند ضمن بازگشت از نافرمانی با انجام عمل صالح به پروردگار خویش نزدیک گردد .
از سوی دیگر برخی از مردم چنین می پندارند که اگر گناه کوچکی از آنها سر زند ، تاثیر چندانی در رابطه ی آنها با خداوند ندارد و از کنار آن به آسانی عبور می کنند ، در حالیکه گناهانِ به ظاهر کوچک ، مسیر انسان را برای انجام گناهان بزرگتر هموار می کند و به مرور زمان به فردی که گناه کوچکی انجام داده است جرئت نافرمانی خطاهای بزرگتر را می دهد ، در حالیکه اگر انسان گناه کوچکی از او سر زد بلا فاصله توبه کند ، راه را برای گناهان بزرگتر و بیشتر مسدود خواهد ساخت .
