سفارش های رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیر مؤمنان حضرت علی علیه السلام

(7)

راه های نجات انسان

در این قسمت به راه هایی اشاره شده که به انسان کمک می کند از آلوده شدن به گناهان و مکر شیطان نجات یابد  

• در بخش نخست به نگهداری و کنترل زبان اشاره شده است ،گر چه مقصود نگهداری زبان از هر سخنی نمی باشد بلکه بازداشتن زبان از سخنان بیهوده ، زیان بار و آلوده به گناه است ، اگر به سخنانی که افراد گوناگون بر زبان می آورند ، دقت کنیم خواهیم دید ، چه بسیار سخنانی که باعث گمراهی دیگران و یا تشویق آنان به گناه و یا ترغیب مردم به انجام کارهایی است که هم به جسم آنان زیان می رساند و هم به روح آنان ، هم ضرر مادی برای آنها دارد و هم ضرر معنوی ، و چه بسا شنوندگانی که از روی نا آگاهی تحت تاثیر چنین سخنانی قرار گرفته و یا آنها را برای دیگران نقل می کنند و آنان در اینکار شریک گویندگان می شوند ، به ویژه در زمان ما که انتشار سخن به آسانی و در محدوده ی وسیعی امکان پذیر است و از این جهت ، ضرر آن فرا گیرتر می باشد ، لذا شایسته است هر سخنی را بر زبان نیاوریم و همواره رضایت خداوند را در گفته  های خویش در نظر داشته تا از خسارت های آن نجات یابیم

• اگر انسانی به گناه آلوده و دچار لغزشی شود ، و ازکار نادرست خویش پشیمان نگردد و به عمل اشتباه خود ادامه دهد ، به مرور زمان قبح و زشتی گناه برای او عادی می شود و راه برای خطاهای بزرگتر برای او باز می شود ، لذا اگر به گناه کاران توصیه شده توبه نمایند برای این است که دوباره به لطف خداوند باز گردند ، و از نیکی و نیکوکاری فاصله نگیرند ، از این رو در اینجا توصیه شده اگر فردی دچار لغزشی شد ، از کار خویش پشیمان و اشکی بر گناه خود بریزد و درون خود را از آلودگی به گناه پاک نماید

• از سوی دیگر وارد شدن در محیط جامعه همراه با رویارویی با افراد مختلف و تاثیر پذیری از اخلاق ، رفتار و سخنان آنان است ، و اگر انسانی خود ساخته نباشد و آمادگی برای پذیرش هر رفتاری را داشته باشد ، بهتر است در هر جا و مکانی ، حضور پیدا نکند و جز در هنگام ضرورت و یا حضور در کارها و برنامه هایی که مفید و خدا پسندانه است ، از خانه بیرون نرود ، لذا اگر در این بخش از سفارش ، به ماندن در خانه توصیه شده ، ناظر به چنین موارد و شرایطی است

پیامبر صلی الله علیه و آله به امیر مؤمنان علیه السلام فرمودند :

یا علی ! ( شایسته است ) زبانت را نگاه داری ، بر خطایت گریه کنی ، و خانه ات تو را فرا گیرد ( در هر جایی حضور پیدا نکنی) (1)

____________________

1-یَا عَلِیُّ ثَلَاثٌ مُنْجِیَاتٌ تَکُفُّ لِسَانَکَ وَ تَبْکِی عَلَى خَطِیئَتِکَ وَ یَسَعُکَ بَیْتُک(تحف العقول ص 7)‏