امام علی علیه السلام
همانا سلامت در دین و دنیا ، نعمتی نیکو و موهبتی بزرگ است
إنّ العافیة فى الدّین و الدّنیا لنعمة جمیلة و موهبة جزیلة
غرر الحکم
- عافیت وسلامت ، منشأ الهی داشته و یکی از الطافِ بزرگی است که خداوند به بندگان خویش ارزانی داشته است ، زیرا در سایه ی عافیت است که انسان توانایی استفاده از سایر نعمت های الهی را خواهد داشت و بدون آن زندگی دشوار و گاه غیر ممکن خواهد شد
- معمولاً انسان ها آنگونه که باید و شاید ، از این نعمت بزرگ قدر شناسی نکرده و تا آن را از دست ندهند ، به ارزش آن پی نمی برند ، اصل این نعمت برای آن است که انسان در سایه ی آن به وظیفه ی بندگی خویش عمل نموده و در مسیر رضای الهی گام بردارد
- این نعمت مانند هر نعمت دیگری آفاتی دارد که باید از آن پیشگیری نمود ، همانگونه که ابتلای به بیماری ها ، عافیت و سلامت دنیای انسان را تهدید می کند ، امواج کفر و جاذبه ی گناهان ، عافیتِ دین و سلامتِ معنویِ انسان را به خطر می اندازد