همگام با قرآن
مفهوم آیه الکرسی(10)
...لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْض...
(بقره/255)
برای اوست آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است
مالکیت خداوند
- خداوند آفریننده تمام موجودات است و بدیهی خواهد بود که مالک وصاحب اختیار آنها نیز می باشد و آنگونه که بخواهد در آنها تصرّف می کند ، و اگر خداوند در مِلک خود تصرّف می کند بر اساس حکمت و مصلحت می باشد و نفع و سود مخلوقات را در نظر می گیرد ، و خداوند در عین اینکه مالک است ، حاکم و فرمانروای آنها نیز می باشد ، و مجموعه ی هستی مُلک و قلمرویِ فرمانروایی او نیز می باشد ، بنا براین اگر از مالک بودن خداوند سخن گفته می شود از فرمانروایی و حاکمیت او در مجموعه ی آفرینش جدا نمی باشد ، و اگر گفته می شود خداوند مالک آسمان ها و زمین است به یقین شامل مالکیت مجموعه ی هستی خواهد شد و شامل مالکیت بین آسمان وزمین ، اعماق دریاها ، کرات وسیارات ، فرشتگان وانسان ها و هر موجود دیگری خواهد شد .
- درسی که از مالکیت خداوند بر آفریدگان خویش گرفته می شود ، آن است که انسان بداند که از خود هیچ ندارد وآنچه هم که دارد خداوند در اختیار او قرار داده و به رسمِ امانت چند صباحی به او سپرده شده است ، لذا انسان در برابر آن مسئولیت داشته و نمی تواند هر گونه بخواهد از آن استفاده نماید ، و لازم است رضایت مالک واقعی یعنی خداوند را در آنچه به امانت به او سپرده است رعایت نماید .
پرسش : درسی که از مالکیت خداوند بر مخلوقات گرفته می شود ، چیست ؟
پاسخ : انسان هر چه دارد ، خداوند در اختیار او قرار داده و همه ی آنها ، امانتی در دست انسان است و در برابر استفاده از آنها ، مسئولیت دارد و باید در بهره برداری از آنها رضایت خداوند را در نظر بگیرد .